Το Lebensreform ("μεταρρύθμιση της ζωής") ήταν ένα κοινωνικό κίνημα στη Γερμανία και την Ελβετία στις αρχές του 20ου αιώνα, το οποίο απέρριπτε τον αστικό τρόπο ζωής και παρότρυνε την επιστροφή στη φύση, δίνοντας έμφαση, μεταξύ άλλων, στα τρόφιμα για την υγεία, στο ωμό/οργανικό φαΐ, το γυμνισμό, τη σεξουαλική απελευθέρωση, την εναλλακτική ιατρική και τη θρησκευτική μεταρρύθμιση και ταυτόχρονα την αποχή από το αλκοόλ, τον καπνό, τα ναρκωτικά και τα εμβόλια.
Το κίνημα Lebensreform στη Γερμανία ήταν αρχικά ένα πολιτικά διαφορετικό κίνημα. Υπήρχαν εκατοντάδες ομάδες σε όλη τη Γερμανία αφιερωμένες σε ορισμένες ή σε όλες τις έννοιες που συνδέονται με το Lebensreform: οικολογία και βιολογική γεωργία, χορτοφαγία, γυμνισμός (Nacktkultur) και αποχή από το οινόπνευμα και τον καπνό. Δεκάδες περιοδικά, βιβλία και φυλλάδια δημοσιεύθηκαν για αυτά τα θέματα. Ορισμένες ομάδες σχηματίστηκαν από σοσιαλιστές, μερικοί ήταν απολιτικοί και μερικοί ήταν δεξιοί και εθνικιστές. Οι μοντέρνες περιβαλλοντικές κινήσεις, το κίνημα βιολογικών τροφίμων, πολλές διατροφικές εκδηλώσεις και κινήσεις "πίσω στη φύση", καθώς και "λαϊκά κινήματα", έχουν τις ρίζες τους στην έμφαση του κινήματος Lebensreform περί της καλοσύνης της φύσης, τις βλάβες στην κοινωνία και στη φύση που προκαλούνται από τη βιομηχανοποίηση, τη σημασία του ατόμου, του σώματος και του νου και την καλοσύνη των «παλιών τρόπων».
Η ιδεολογία τους τελικά έγινε δημοφιλής μεταξύ των αξιωματούχων του Εθνικοσοσιαλιστικού Κόμματος και των υποστηρικτών τους, μεταξύ των οποίων οι Heinrich Himmler και Rudolph Höss, που ανήκαν στον δεξιό γεωργικό οργανισμό της League Artaman. Όταν άλλες ομάδες απαγορεύτηκαν ή διαλύθηκαν λόγω πολιτικών συγκρούσεων στη δεκαετία του 1930, η εθνικιστική ιδεολογία του Lebensreform κινήματος συνδέθηκε με τον Ε/Σ.
Το Kill la Kill είναι το πνευματικό παιδί δύο παλαίμαχων του Gainax Studio και δημιουργικών ηγετών του Gurren Lagann, του ίδιου του Imaishi και του Nakashima Kazuki. Ο Imaishi μοιράζεται σαφώς τη μεταμοντέρνα γοητεία του Anno και του Murakami με λόγια - πιστώνει ολόκληρη την πλοκή της σειράς με τις ομοιότητες μεταξύ των ιαπωνικών λέξεων για το Fascio (fassho στα Ιαπωνικά) και τη μόδα/fashion (όπου fasshon στα Ιαπωνικά), το η kiru, η ιαπωνική μετάφραση της αγγλική λέξη "kill" αποδίδεται τόσο για το "κόβω" όσο και για το"φορώ" και ότι η ιαπωνική λέξη seifuku σημαίνει "σχολική στολή" και αλλά "κατάκτηση".
Επιφανειακά, είναι αρκετά ελευθεριακό θέμα: απορρίπτει τον πουριτανικό ολοκληρωτισμό για αληθινή απελευθέρωση από την καταπίεση που αντιπροσωπεύει η ομοιομορφία. Δεδομένου ότι η "καταπίεση" σε αυτήν την περίπτωση αντιπροσωπεύεται από τα ρούχα, ίσως να υποθέσουμε με ασφάλεια ότι το Studio Trigger έκανε κάτι το πολύ δημιουργικό αυτή τη φορά. Εδώ, η fin-de-siècle Γερμανική Ευρώπη εμφανίζεται, αν και ίσως περισσότερο ως σύμπτωση παρά άμεση επιρροή.
Τα συνηθισμένα θέματα εμφανίζονται στο Kill la Kill: μία εξωγήινη φυλή (Life Fibers) που επιδιώκει την κατάκτηση και την καταστροφή της ανθρωπότητας που εκμεταλλεύεται μία σέκτα ανθρώπων (το Kiryuin Conglomerate) .Είναι λιγότερο προφανή, αλλά παραμένουν παράγωγα των βασικών πλοκών του Anno. Όσον αφορά το Kill la Kill ωστόσο, είναι το κάπως επιδεικτικό θέμα του γυμνισμού ως απελευθέρωση από τους κοινωνικούς ελέγχους που επιτρέπουν μια πραγματικά καθαρή ανθρωπότητα. Πέραν από την απελευθέρωση που προτείνονται από τα αδιάφορα σεξουαλικά ανέκδοτα, ο δηλωμένος στόχος των πρωταγωνιστών («Nudisuto Bichi» - Nudist Beach)) είναι ο καθαρισμός της ανθρωπότητας από το λεκέ της άσκοπης ντροπής και του άγχους που προκαλείται από τη σεξουαλικότητα του σώματος. Οι κυριότερες αντιρρήσεις τους για τους Life Fibers που ελέγχουν την ανθρωπότητα μέσω των ενδυμάτων είναι ότι είναι ανέντιμοι και γεμάτοι άχρηστα στολίδια. Αυτός είναι όλος ο τυπικός ιδεολογικός γυμνισμός, αλλά, όπως επεσήμανε και το δικό μου άρθρο, υπάρχει βαθύς δεσμός μεταξύ του σύγχρονου γυμνισμού, της σεξουαλικής απελευθέρωσης και του φυλετισμού Blut und Boden (Αίμα και Γη). Το κίνημα Lebensreform, αφιερωμένο στην εξάσκηση των φυλετικών ενεργειών, επιστρέφοντας στην πρωτόγονη κατάσταση του Άριου, που γιόρταζε γυμνά ανοικτά και πρακτικές γιόγκα (υπάρχει επικάλυψη εδώ με το Runengymnastik του Friedrich Marby) - μια έμμεση αλλά εντούτοις σημαντική επίδραση στην πρώτη ανεξάρτητη συμβολή του Imaishi.
Κατά τ' άλλα, θα δούμε έντονες σκηνές δράσεως, ήδη από το πρώτο επεισόδιο, υπερεξελιγμένη τεχνολογία, ρούχα που μεταμορφώνονται σε ρομποτικές στολές μάχης και πολλή δράση. Διασκορπισμένη με όλες τις εικόνες που δανείστηκαν από τους γερμανούς αποκρυφιστές είναι μια φαινομενικά αριστοκρατική δυσπιστία της κυβέρνησης και της εταιρικής δύναμης - μια αντανάκλαση της γενικής ανησυχίας που οι συγγραφείς και οι διευθυντές φαίνεται να έχουν με τη σύγχρονη δημοκρατική-καπιταλιστική Ιαπωνία. Αυτή η τάση μεταξύ των Mangaka (των συγγραφών των manga) να συνδυάζουν τις σύγχρονες ευαισθησίες με ένα είδος έμφυτης ιαπωνικής εμμονής με το εθνικό έθιμο και τις αρετές: είναι πολύ συγκεχυμένη στους δυτικούς παρατηρητές και ειλικρινά ίσως εξίσου με τους σύγχρονους Ιάπωνες που δεν μπορούν να επιλύσουν αυτή την αντίφαση που δημιουργήθηκε από το καθεστώς του Εθνικού Καταναλωτισμού που εγκαταστάθηκε από την αμερικανική κατοχική κυβέρνηση. Η ταυτόχρονη προσκόλληση στη Δύση και η αναγνώριση ότι οι "gaijin" (οι ξένοι για τους Ιάπωνες) και οι ξένες αξίες τους καταστρέφουν την ιαπωνική ψυχή διαπερνούν την ιαπωνική κουλτούρα. Αποτελεί καθοριστική ποιότητα στη ζωή και την τέχνη του Yukio Mishima, του οποίου ο αντιδυτικός εθνικιστικός φανατισμός ισοδυναμούσε μόνο με τον ενθουσιασμό του να μεταφράζει τα έργα του στις δυτικές γλώσσες.
Πηγές: wikipedia.org
thermidormag.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου